Brise Glace

Εκεί που καθόμουν λοιπόν σήμερα και απολάμβανα το δισκάκι "Bad timing" του γνωστού και μη εξαιρετέου Jim o' Rourke από το 1994 ,το οποίο αποτελεί ωδή στο fingerpicking style του John Fahey, να σου χτυπάει ο κώδων και μπαίνει ένας φίλος με το χριστουγεννιάτικο δωράκι μου. Κάλλιο αργά παρά ποτέ.
Μου χαρίζει λοιπόν τον τελευταίο εξαιρετικό δίσκο του Kevin Drumm.
Kevin Drumm, kevin drumm... ααα ναι μωρέ!!! Μεγάλη μούρη στο experimental κουρμπέτι εδώ και χρόνια με συνεργασίες επιπέδου Tony Conrad, MIMEO, Mats Gustafsson, Taku Sugimoto, Prurient και συν τοις άλλοις και με τον Jim o' Rourke στη βραχύβια κολλεκτίβα των εξαιρετικών Brise Glace.

Ένα επτάιντσο, ένα σπλιτ tribute στους ac/dc (!) με shellac, us maple και big'n και ένα άλμπουμ το οποίο είναι από τις καλύτερες δουλειές των παραγόντων του (Dylan Posa, Jim o' Rourke, Kevin Drumm, Thymme Jones, Darin Gray). Ηχογραφημένο το '94 παρέα με το μέντορα των μικροφώνων Steve Albini, αναμειγνύει με εξαίσια μαεστρία, την άποψη του Rourke κατά κύριο λόγο με εκείνη των υπολοίπων συντελεστών, όσον αφορά στο industrial, τη Jazz, το noise-rock στοιχείο της σκηνής του Chicago που εκείνη την περίοδο μεσουρανούσε, το ambient. Σαν να ανακατεύεις επιτυχώς τους Jesus Lizard με τον Cristian Fennesz, χωρίς την αγριοφωνάρα του David Yow.

Όσο για το δισκάκι του Kevin Drumm, Imperial Distortion, είναι νομίζω άλλο ένα διαμαντάκι του 2008 που δεν γνωρίζω το κατά πόσο τιμήθηκε από τους μουσικοκριτικούς και τον κόσμο.
Για την ώρα πάρτε το when in Vanitas των Brise glace και αν δεχτούμε πιέσεις θα ανέβει και ο Kevin...!