Επίσης, κατάφερα επιτέλους να ακούσω τον πρώτο μου δίσκο μετά από καιρό. Διάλεξα αυτόν εδώ και δε το μετάνιωσα καθόλου. Cumbia από την Κολομβία και τον Παναμά. Πολυαγαπημένες μουσικές από εναν πολυαγαπημένο μουσικό. Ψηφίζω Mochilla πλέον δαγκωτό με κλειστά μάτια.
Στα της Αθήνας τώρα, πέρα από δεινοί ποδηλάτες είμαστε και αυτοκινητιστές. Στο αυτοκίνητο λοιπόν, μετά την κατάρευση του τελευταίου κάστρου της κασσέτας, ο roadrunner δήθεν τάχα μου για χάρη προσφέρθηκε να μου αγοράσει ένα μεταχειρισμένο cd/ράδιο. Μόνο που το player είναι ελλατωματικό, ενώ το ραδιόφωνο δεν κρατάει μνήμες και κάθε φορά ξεκινάει από την αφετηρία. Έτσι μετα από λίγο καιρό κατέλειξα να ακούω διαρκώς εν λευκώ, μιας και μετά τον κρήτη fm που έχει πάντα παράσιτο, είναι -στα 87.7- η πρώτη επιλογή. Πατώντας όμως μια φορά ανάποδα το κουμπί, ήρθα αντιμέτωπος με μια μικρή αποκάλυψη. Ο πρώτος σταθμός που προκύπτει στα 107.2 είναι ένας ανώνυμος σταθμός με non-stop playlist με -όπως αναφέρει- the best 80s music in town. Και παίζει ακριβώς αυτό, σχεδόν με την καλή έννοια! Όχι ακριβώς η μουσική μου προτίμηση, αλλά πρέπει να παραδεχτώ πως καμιά φορά δουλεύει περίφημα στα αστικά νυχτερινά rides. [Ευχαριστώ τις αφές Μιχ/δη για την επισήμανση!].