Cotonou

Για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται ότι μοοοοοόνο αν είσαι μαύρος μπορείς να γράψεις groove-άτη μουσική.
Θα επανέλθω.

Stay Close

Οι personal favourites Delorean ανακοίνωσαν πρίν από λίγες μέρες οτι το ντεμπούτο άλμπουμ τους θα κυκλοφορήσει τον Ιούνιο από την True Panther. Bέβαια οι 4 Βάσκοι έχουν ήδη κάνει το κομμάτι τους με το περσινό απολαυστικό Ayrtor Senna ep, κάνοντας το Subiza μια από τις πλέον αναμενόμενες κυκλοφορίες του 10. Ελπίζω οτι οι διοργανωτές του Primavera δεν θα τους χαντακώσουν στην ώρα εμφάνισης τους, αλλά θα τους τοποθετήσουν εκεί που πρέπει: ξημερώματα στην Rockdelux με το ασύλληπτο Seasun να υποδέχεται την επόμενη μέρα. Anyway το πρώτο single λέγεται Stay Close και μπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ. (δεξι κλικ-save as)

δίλημμα

Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες έχω ένα δίλημμα: Μήπως ο Παλαιών Πατρών Γερμανός πουλούσε Παλαιών Πατρών Μπαταρίες ?

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΗΤΡΟΠΑΝΘΡΟ(Σ)

Courtesy of filifidi 2

Teen Dream

R.I.P. Αντρέας Παγουλάτος

Καλό δρόμο ευχόμαστε στον ποιητή Αντρέα Παγουλάτο.

Η φωτογραφία είναι απο το http://mediavoxgalanakis.wordpress.com/

Καλή σας βδομάδα.

God's Entertainment

Οι God's Entertainment είναι ένα performance group λίγο πιο γουστόζικο από τις περισσότερες ομάδες που προσπαθούν (και συνήθως αποτυγχάνουν) να προκαλέσουν κάποιο συναίσθημα στο κοινό τους. Για παράδειγμα, σε ένα προηγούμενο πρότζεκτ έκαναν μια παραλλαγή μεταξύ tekken και fight club με joysticks και αληθινούς μαχητές (λινκ), ενώ κάτι παρόμοιο συνεχίστηκε με το love club, πάλι με joysticks και ζωντανούς εραστές (λινκ).

Το τελευταίο σαφώς πιο light πόνημα είχε ως εξής: Χτες το βράδυ έκαναν ένα μικρό πάρτυ στον όμορφο χώρο τους με μουσική και ποτό. Πέρα από αυτά όμως, από ένα μικρό γκισέ μπορούσες να αγοράσεις εικονικά χαρτονομίσματα 6 διαφορετικών χωρών, πχ. από την Αρμενία, την Αμερική, την Τουρκία, κλπ. με μισό ευρώ το ένα. Αυτό κράτησε περίπου 2 ώρες και όσο ερχόταν ο κόσμος τόσο περισσότερα χαρτονομίσματα αγοράζονταν. Όταν έκλεισαν τα ταμεία αναρτήθηκε στις οθόνες ένα διάγραμμα με τη σχετική αξία των 6 νομισμάτων ανάλογα με το πόσο είχαν πωληθεί. Οι σχέσεις άλλαζαν διαρκώς, καθώς είχες τη δυνατότητα να ανταλλάξεις στο ταμείο τα χαρτονομίσματά σου με κάποιο άλλο. Τώρα, ανάλογα με τη σχετική αξία κάθε νομίσματος την κάθε δεδομένη χρονική στιγμή μπορούσες να πληρώσεις φθηνότερα ή ακριβότερα (από τρία μέχρι οκτώ χαρτονομίσματα περίπου) την είσοδό σου για 10 λεπτά στο vip room, ένα μικρό δωματιάκι όπου είχες την ευκαιρία να κάτσεις σε μια πολυθρόνα, να σερβιριστείς φρέσκα φρούτα και αλκοολούχα ηδύποτα και φυσικά να παρακολουθήσεις σε απόσταση αναπνοής τον Scott McCloud (Girls vs Boys) με έναν κοντραμπασίστα να διασκευάζουν από Βeck μέχρι τον εθνικό ύμνο του Ιράκ. Alright!

Μια δράση με εγγυημένη την επιτυχία και τη συμμετοχή του κόσμου. Όπως οι ίδιοι αναφέρουν "its about how to loose money and stay happy". Καλή ιδέα τόσο για την αθηναική διασκέδαση, όσο και για τη σωτηρία της οικονομίας και της εθνικής αξιοπιστίας!

BUSTING !

Το Busting είναι ιντριγκαδόρικο δείγμα σινεμά του '70.

Φτιαγμένο το '73, έχει πρωταγωνιστή τον Elliot Gould, ο οποίος σε αντίθεση με τον Ντάστιν Χόφμαν, τούς Ντε Νίρο και Πατσίνο δεν διατήρησε τη φήμη του στα ίδια επίπεδα. Οι ρόλοι του όμως στα Friends και Oceans 11, 12, 13 αρκούν για να τον κρατάνε στο προσκήνιο. Η δημοφιλία του ήταν μάλιστα τέτοια εκείνη την εποχή, που είχε γίνει ψυχεδελικό εξώφυλο στο Time.

Θα μπορούσα να μιλάω με τις ώρες για τις ταινίες του, ξεκινώντας απο το αριστουργηματικό M.A.S.H. και καταλήγοντας στο σπουδαίο The Long Goodbye, βασισμένο στο ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ του Raymond Chandler. Και οι δύο ταινίες είναι του Robert Altman, που έχει μονοπωλήσει κατά καιρούς τις προσωπικές μου οικιακές ρετροσπεκτίβες.

Στο Busting o Gould μαζί με τον Robert Blake παίζουν δύο αστυνομικούς του τμήματος ηθών που πέφτουν θύματα της εσωτερικής διαφθοράς της αστυνομίας.

Το σενάριο μπορεί να μην είναι πρωτότυπο, αλλά η δουλειά που κάνει o Peter Hyams δείχνει τεράστια μαεστρία. Εκπληκτικές μακροσκελείς λήψεις σε διαδρόμους και συχνά εξωτερικούς χώρους δημιουργούν πολύ ενδιαφέροντες ρυθμούς. Το παιχνίδι δεν παίζεται τόσο στο μοντάζ όσο σε άλλες ταινίες του είδους (French Connection) αλλά σε μεγάλο βαθμό στην κίνηση της κάμερας. Οι φωτισμοί έχουν επίσης μια ατμόσφαιρα γεμάτη κόκκο που θέλεις να βλέπεις και στον ύπνο σου. Δώστε έμφαση σε όλες αυτές τις λάμπες που αποτυώνονται πολύ ιδιαίτερα στην φωτογραφία.

Ο Peter Hyams μπορεί να μην έκανε πολύ ενδιαφέροντα πράγματα μέχρι σήμερα, αλλά εδώ βρίσκεται σε μεγάλες φόρμες και αποδεικνύει ότι έχει τη στόφα του φιλμμέικερ. Η αλήθεια είναι ότι και στις πλέον b-grade στιγμές του (Timecop, The Relic), πάντα υπάρχει κάτι να στο υπενθυμίζει.

Στις αδυναμίες της ταινίας συγκαταλέγεται ο ανομοιογενής τόνος, που αχρείαστα την κάνει να ρέπει προς την κωμωδία. Ο χαρακτήρας του Robert Blake είναι επίσης ελάχιστα ανεπτυγμένος, κάτι που σημαίνει ότι ένας σημαντικός ηθοποιός αξιοποιείται ελάχιστα.

Ο ίδιος ο Blake εκείνη την εποχή βρισκόταν σε δημιουργική ακμή, γιατί είχε μόλις ολοκληρώσει το ψυχεδελικό ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ Electra Glide in Blue (1973).

Αν κάπου με παραπέμπουν οι σεκάνς καταδίωξης και το πεσιμιστικό (ευρηματικό) freeze frame φινάλε, είναι στο To Live and die in L.A. (William Friedkin) που τη δεκαετία του '80 επανακαθόρισε το "είδος" της αστυνομικής ταινίας.

Dos mil diez

*Είναι μήπως ιδέα μου ή το πρώτο τρίμηνο του 2010 έχει βγάλει τόσες ξεγυρισμένες δισκάρες που ούτε τα δύο τελευταία χρόνια μαζί δεν είχαν; Από που να πρωτοξεκινήσεις; Από τον Gonzasufi στον Gil Scott Heron, από τον Pantha du Prince στον Four Tet και στον θεό Caribou το έτος στάζει ποιότητα. Απο πίσω και άλλοι καλοί δίσκοι όπως των Liars, των Beach house, των Brian Jonestown και των Broken Bells που άνετα έμπαιναν στην δεκάδα του τρομερά μέτριου 2009, ενώ ακολουθούν κυκλοφορίες απο τα βαριά χαρτιά, όπως Arcade Fire, LCD και Radiohead. Χαμός. Τι στο διάολο τώρα τους έπιασε όλους η έμπνευση;

* "Το Αρκαδικό Κελάρι Συντάγματος σας προσκαλεί την Παρασκευή 19 Μαρτίου σε ένα γευστικό ταξίδι στα "Μικρά Βουνά" του Θεσσαλικού κάμπου, όπου εδώ και 25 χρόνια ο Παντελής Καριπίδης εφαρμόζοντας μεθόδους βιολογικής καλλιέργειας, πετυχαίνει τη δημιουργία "μεγάλων κρασιών". Μαζί μας θα είναι η οινολόγος και κόρη του Π. Καριπίδη, Μάγδα, η οποία θα μας περιηγήσει ανάμεσα: στο λαμπερό και πολυσύνθετο Chardonnay, στο πλούσιο και ιδιαίτερο Merlot και στο πολύπλοκο και τραγανό Robust. Θα χαρούμε να σας έχουμε κοντά μας. Η εκδήλωση θα ξεκινήσει στις 19:30!

Βουλής 44α, Σύνταγμα 210-3229374"

Να πάτε. Είναι και φίλοι τα παιδιά και καλό κρασί θα δοκιμάσετε...

*Παρόλο τον τραμπουκισμό που δεχτήκαμε από την γκούγκλ για να κατεβάσουμε το κομμάτι των πείβμεντ, τσιμπήστε το ολόφρεσκο κομμάτι των χόλι φάκ. (δεξί κλικ και save as).

*H φώτο από εδώ.

Tropicalia Psychedelic Masterpieces

I can imagine the first Portuguese governors looking around themselves and thinking, "it's so quiet, how can we make this a bit more fiery...Well, let's bring some black people here to fix the land and make some noise." Well, they brought some. More than some. They carried off large sections of the West African coast and islands to his far away land. Everything started to change. Black slaves were now all around, mixing with the Indians with the Dutch. And, of course, with the Portuguese. Everybody know that Brasil is a melting pot. It's been like that for hundreds of years. Imagine all of these people mixing together and sharing not only their cultures, but their music!

Λοιπόν έχουμε και λέμε. Σε αυτή τη φανταστική συλλογή της Tropicalia in furs η αλλιώς του καλλίτερου δισκάδικου στον κόσμο δεν θα βρείτε μελωδίες του Rogerio Duprat, μήτε της Gal Costa, του Veloso ή του Jorge Ben. 'Ενας από τους μεγαλύτερους digger της βραζιλιάνικης μουσικής ο Joel Stones ξόδεψε πέντε χρονάκια που λέτε για να την ετοιμάσει. Έψαξε, ξόδεψε χρήματα, άκουσε, τα' βαλε κάτω και να τα μας. Φρούτο της προσπάθειας...; Μία συλλογή δίχως προηγούμενο...Σπάνια εφτάιντσα ψυχεδελικά σινγκλάκια της περιόδου '67-'76 τα οποία ποτέ μα ποτέ δεν είχαν επανακυκλοφορήσει στο παρελθόν. Πολλά από αυτά έτυχαν άτυχης μεταχείρισης από τις ίδιες τις εταιρείες λόγω του ότι είχαν κυκλοφορήσει μόνο ως πρόμο κόπιες. Αδικία, μεγάλη...και έχουμε το ριβάιβαλ μούβμεντ με τύπους σαν τον καραγκιόζη Devendra Banhart να είναι πιασάριδες και να πουλάνε δισκάκια. Ρε δεν γαμιέσαι λέω γω. Μπροστά στον Celio Baloma και το δικό του "Tema di Batman" δε σκαμπάζεις μία. Φλώρε. Για να μην μιλήσω για τον βραζιλιάνο Rob Tyner, Serguei.

Αααααααχ αδικίες μεγάλες κρύβει η ποτάνα η ζωή. Fuzz, fuzz a lot of fuzz. Χαμένα διαμάντια, τρελές φανκιές, πανσπάνια δυσεύρετα βρώμικα βινύλια.
Το διπλό βινύλιο έρχεται με δωράκι το 3D γυαλί ενώ η ανακάλυπση της Phillips (ξέρεις μωρέ αυτό που ακουμπάς πάνω τα ποτήρια) είναι enchanted και περιέχει 15λεπτο documentary.
Κατεβάσέ το, αντέγραψέ το, δώρισέ το, παρήγγειλέ το.
Αααααα και αν ποτέ βρεθείς στη Νέα Υόρκη, να πας στο δισκάδικο Tropicalia in Furs [304 East 5th st.]

BRAZILIAN GUITAR FUZZ BANANAS

Spanish Sahara

Το ντεμπούτο της μπάντας του Phillipakis το είχα βρεί τρομερά υπερεκτιμημένο, αλλά ομολογώ οτι το Spanish Sahara με έχει εντυπωσιάσει και έχει κολλήσει στο repeat από το πρωί. Έχει και πολύ καλο βίντεο. Το νέο άλμπουμ των Foals λοιπόν λέγεται 'Total Life Forever" και θα κυκλοφορήσει στις 10 Μαίου.

p.s. Όπως λέει σωστά και ο inverted_a, το Σάββατο το βράδυ δεν νομίζω κανείς να λυπήθηκε τα 20 ευρώ που έδωσε. Το lineup ανταποκρίθηκε πλήρως στις προσδοκίες μας και ειδικά ο Fly Lo τα έσπασε...

RIP Mark Linkous

Pecha Kucha

...And Then We Saw Land

Μπορεί να μην είμαι μεγάλος φαν της νέας φολκ σκηνής, όμως τους Tunng, από τότε που μου τους συνέστησε ο αναγνώστης φετίχ του μπλογκ Άγγελος Α., τους παρακολουθώ με ενδιαφέρον και ευχαρίστηση. Τα στοιχεία που έκαναν αυτού του είδους τη μοντέρνα φολκ προσιτή σε εμένα (σπασμένα φωνητικά, ατέλειωτες φράσεις και μίνι-λούπες) λείπουν από το καινούργιο άλμπουμ, το οποίο ακούγεται σαφώς πιο ..ποπ, αλλά ευτυχώς όχι βαρετό ή κουραστικό.

Για την άνοιξη που έρχεται. Αρέσει και στους γονείς!

Remember

Lali Puna - Remember

Όλο το άλμπουμ εδώ

World Sick

Εν μέσω της ανακοίνωσης των οικονομικών μέτρων του Γιωργάκη, του πρώτου ελληνικού sex tape και μιας (γαμημένης) γαστρεντερίτιδας, οι Broken Social Scene αποφάσισαν να μας βγάλουν από την μιζέρια μας κυκλοφορώντας το νεό τους δίσκο. Το Forgiveness Rock Record θα βγεί στις 4 Μαίου και ουσιαστικά αποτελεί την επιστροφή τους μετά το εκπληκτικό ομώνυμο του 2005, εφόσον τα δύο επόμενα ήταν προσωπικές δουλειές του Drew και του Canning αντίστοιχα. Σε ένα κομμάτι μάλιστα συμμετέχει για πρώτη φορά όλο το γυναικείο team της μπάντας, δηλαδή η Amy Millan, η Emily Haines και η θεά Feist. To πρώτο σίνγκλ λέγεται World Sick και μπορείτε να το κατεβάσετε απο εδώ.

Eleanor Put Your Boots On

Σήμερα στο ΑΝ. Ανοίγουν οι The Voyage Limpid Sound.

SFF-rated

More info here...