Ενώ λοιπόν ανασκαλεύουμε το παρελθόν, το soft bulletin και τις εποχές της ευφορίας και ευημερίας, έπεσε στην αντίληψή μου με μικρή καθυστέρηση μια καινούργια τριλογία ..από τα παλιά. Αυτή που κυκλοφόρησαν πέρυσι και φέτος οι Eels, μια συμπαθέστατη μπάντα, από τον καιρό που ως αντίβαρο στους radiohead έλεγε πως δε γουστάρει τραγούδια για τη μελαγχολία και το κλάμα. Προσωπικά, τώρα που για έναν απροσδιόριστο λόγο η μουσική που ακούγεται στο σπίτι είναι περισσότερο μελωδική από παλιά, με λιγότερα βαριά μπάσα, τα τραγούδια τους μού κάνουν. Πόσο μάλλον όταν η μέρα ξεκινάει με ψιλόβροχο και τελειώνει με ψιλόβροχο!
Τα Hombre Lobo (2009), End Times (2010) και Tomorrow Morning (2010) βρίσκονται εύκολα με ένα search για όποιον ενδιαφέρεται. Εδώ λχ υπάρχει το τρίτο σε λίμιτεντ εντίσιον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου