Όταν ήμουν πιτσιρικάς, άνοιγα το mtv, και χάζευα τα όσα συνέβαιναν εκεί.
Μιλάμε για το μέσο των 90ς, όπου όντως συνέβαιναν ωραία πράγματα εκεί.
Έβλεπα ωραίες εικόνες, αλλά επειδή διάβαζα πολλά κομικς, και πολλά καρτούν τα οποία πετύχαινα σε άσχετες ώρες, και μετά δεν ξανάβρισκα.
Το mtv λειτουργούσε με ώρες κεντρικής Ευρώπης, και εγώ δεν ήξερα να υπολογίσω τις ώρες προβολής.
Η σειρά mtv oddities αποτελούνταν απο δύο 15λεπτα επεισόδια που συνέθεταν ένα τριαντάλεπτο επεισόδιο:
The Maxx και
The Head Saves the Earth.
Ο Maxx, ο ασύλληπτος (σούπερ ?) ήρωας του Sam Keith είναι ένας άστεγος, ο οποίος φαντασιώνεται τον εαυτό του σαν ήρωα που ζει στη Σαβάννα, με κορίτσι της ζούγκλας την κοινωνική λειτουργό του.
O Maxx είχε κυκλοφορήσει και σε κόμικ, με το σχεδιαστικό μεγαλείο να διατηρεί ατόφια την πρωτοτυπία του.
To Head Saves the Earth απο την άλλη, δεν το είχα δει μέχρι πρόσφατα.
Ο ήρωας του είναι ένας υδροκέφαλος τύπος του οποίου το κεφάλι μεγαλώνει γιατί μέσα κατοικεί ένας εξωγήινος. Ο ίδιος πολεμάει εξωγήινους και μπαίνει σε διάφορες περιπέτειες.
Σχεδιαστικά τραχύ αλλά ευρηματικό, το Head τα σπάει για χίλιους λόγους, με έναν απο αυτούς να είναι η παρουσία του Mike Judge (Beavis and Butthead) στη σκηνοθεσία.
Δεν ξέρω τι με έπιασε και άρχισα να τα ξαναβλέπω όλα αυτά.
Ίσως δεν σταμάτησα ποτέ να τα βλέπω και να θυμάμαι ότι μαζί με τα βιντεοκλιπ της εποχής έκαναν ζημιά στην αισθητική μου άποψη.
Οι Έλληνες πιτσιρικάδες έβλεπαν τότε Εμείς και Εμείς, και οι Αμερικάνοι mtv oddities. Πλάκα έχει.
Απ' την άλλη αυτοί βομβάρδισαν το Αφγανιστάν, όπου εμείς στείλαμε λίγους. Τούς πολύ-πολύ μαλάκες.
Εξαιρετικά νέα. Αυτός ο άνθρωπος θα εμφανιστεί στο Tiki την Κυριακή 30 Ιανουαρίου.
Ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον αποτέλεσμα βγήκε από τις κάλπες μετά τον δεύτερο γύρο των εκλογών στην Αθήνα, που έχει κάποια παράλληλα με τις τοπικές εκλογές που είχαμε επίσης τον προηγούμενο μήνα στη Βιέννη. Πέρα από την ξεκάθαρη -τύπου Ομπάμα- ανακούφιση (αφού με μαθηματική ακρίβεια ξέρουμε ότι χειρότερα δεν μπορεί να είναι, άρα τουλάχιστον μπορούμε να ελπίζουμε) θέλω να αναφερθώ στο γεγονός ότι παρά την -ως ένα βαθμό αναμενόμενη- έξαρση της ακροδεξιάς, είναι ιδιαίτερα χαρμόσυνο ότι (κάποιοι) ενεργοί πολίτες της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης κατάφεραν να ρίξουν δύο ιστορικά δεξιά/συντηρητικά κάστρα. Ζήσαμε δηλαδή μια από τις σπάνιες περιπτώσεις στις οποίες τα αντανακλαστικά των σοσιαλιστών/ αριστερών/ φιλελεύθερων/ διανοούμενων αλλά και νέων συνειδητοποιημένων πολιτών δούλεψαν γρήγορα και αποτελεσματικά απέναντι σε μια καταστροφική προοπτική για την πόλη, καταλήγοντας στο οξύμωρο σχήμα, η αύξηση της ακροδεξιάς να επιφέρει έναν θρίαμβο των σοσιαλιστών.
Υπέροχη αφίσα. Θα ήθελα να κυκλοφορούσε και χωρίς το logo της Ανοιχτής Πόλης, γιατί το κείμενο της είναι που μετράει, ανεξάρτητα απο το αν κάποιο σχήμα βρίσκεται απο πίσω. Η γραφιστική δουλειά του Δημήτρη Αρβανίτη είναι πάντα εξαιρετική. Βάζει ψηλά τον πήχυ αναφορικά με το τι πάει να πει πολιτική αφίσα.
