Οι νεοϋορκέζοι έδωσαν ρέστα και ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες. Τρελή επίθεση από τα πρώτα κιόλας δευτερόλεπτα. Ηλεκτρονική ψυχεδέλεια και noise βρωμερά beat στο έπακρο.
Τίμησαν το καινούριο τους άλμπουμ αλλά ουσιαστικά το set βασίστηκε σε υλικό των προηγούμενων δουλειών τους. O Eric Copeland αρκετά συγκρατημένος μα αφοσιωμένος στο να πάρει τα αυτιά μας, ο αδερφός του ασχολιόταν με την κιθάρα του πεπεισμένος ότι έπαιζε κάτι και ο μακρυμάλλης Aaron Warren χτυπιόταν σαν τρελός.
Με το Repo οι black dice σίγουρα κινούνται στα ίδια πλάισια με τα προηγούμενα άλμπουμ τους φλερτάροντας πιο πολύ ίσως με το techno, το χιπ-χοπ και το άφρο-μπητ βουτηγμένα εννοείται μέσα στο noise. Έχουν το δικό τους εξαιρετικό και χαρακτηριστικό ήχο και είναι ένα από τα λίγα πράγματα που θα μείνουν απο τα '00s σαν καινοτόμο και πρωτοποριακό.
Μπήκαν βέβαια σε ένα λούκι που με κάνει φοβερά περίεργο να δω πως θα συνεχίσουν από εδώ και πέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου