Ο Βλαδίμηρος Δημητριάδης, αργόμισθος δημοσιογράφος, ακτιβιστής τζογαδόρος, παλαιοκομμουνιστής και περιστασιακός ερωτύλος, έχει βρει το δικό του κόλπο ώστε να παίζει αντί να εργάζεται. Αλλά οι εμμονές του θα τον οδηγήσουν σε μια οριακή παρτίδα όπου θα ρισκάρει τα ρέστα του. Τα κέρδη –αν υπάρξουν– θα τα εισπράξει σ’ ένα άλλο επίπεδο, που ο ίδιος ποτέ του δεν είχε φανταστεί.
Αυτή είναι η σύνοψη του νέου μυθιστορήματος του Χριστόφορου Κάσδαγλη. Ο Χ.Κ. αγαπά τα alter ego, κατι που ειχαμε καταλάβει ήδη από την εποχή του κλασσικού πλέον Απολύομαι και τρελαίνομαι. Σε εκείνο το μυθιστόρημα ο Κάσδαγλης, χρησιμοποιώντας το ψευδώνυμο Χράστος Καστανάς, περιέγραφε το παράλογο της στρατιωτικής θητείας στα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια.
Το ψευδώνυμο χρησίμευε ιδιαίτερα καθώς το συγκεκριμένο χρονικό είχε δημοσιευτεί σε συνέχειες την ώρα που ο Κάσδαγλης/Καστανάς εξέτιε την Καφκική θητεία/ποινή.
Ίσως τώρα ο Βλαδίμηρος Δημητριάδης να παραπέμπει στον Χρήστο Καστανά 30 χρόνια μετά, σε ενα αθηναϊκό νουαρ με κοφτές προτάσεις, πολλές τελείες και λίγα κόμματα. Οι εμμονές του συγγραφέα είναι λίγο-πολύ παρούσες: το θερινό σινεμά, o Raymond Chandler, το κέντρο της Αθήνας και ο Τύπος σε όλες του τις εκφάνσεις. Τον τελευταίο άλλωστε ο Κάσδαγλης τον γνωρίζει από την καλή αλλά και την ανάποδη όπως θα διαπιστώσετε και σε αυτό το κείμενο.
Οι φωτογραφίες που συνοδεύουν το παρόν κείμενο είναι σκίτσα του Σπύρου Δερβενιώτη για την παρουσίαση του μυθιστορήματος στο περιοδικό Γαλέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου