Το ενtechno ήταν μια υπενθύμιση της μουσικής σαπίλας που μας περικλείει τα τελευταία χρόνια. Βλέποντας το speaking in code, συνειδητοποιούσα και πάλι ότι σε κάποιες άλλες ευρωπαϊκές πόλεις οι έφηβοι μεγάλωναν με τέτοια ακούσματα, την ώρα που εγώ μεγάλωνα με smiths. Και καλά τότε, ωραία [;] χρόνια, αλλά ακόμα και σήμερα περισσότεροι έφηβοι μεγαλώνουν με smiths παρά με apparat. Τι να περιμένεις όμως όταν ακόμα και εγχώρια περιοδικά/sites μιλάνε ακόμα για την 'παρεξηγημένη' techno; Γιατί τέτοιοι είμαστε..Κάπως έτσι ο κόσμος, λίγο από άγνοια λίγο από επιλογή, το σνόμπαρε αρκετά. Έτσι στην ουσία το φεστιβάλ λειτούργησε μόνο ως clubnight 12-6 το σαββατόβραδο. Τις υπόλοιπες 30 ώρες στο χώρο, πέραν των διοργανωτών, συμμετεχόντων, δημοσιογράφων, βρίσκονταν μόνο μερικοί ξεχασμένοι κάγκουρες και ελάχιστοι που πραγματικά ενδιαφέρθηκαν. Η ατμόσφαιρα βέβαια ήταν πολύ όμορφη και όλες σχεδόν οι μουσικές που άκουσα σε πραγματικά πολύ υψηλό επίπεδο - μερικές από τις καλύτερες που ακούστηκαν στην Αθήνα για πολύ καιρό. Από την Camea, τον GummiHz και τον εξαιρετικό Leon Segka, μέχρι την Allien σουπερστάρ και τους χαβαλέδες Wighnomy Brothers. Οι DJs, και με το δίκιο τους, το διασκέδαζαν περισσότερο κι από το κοινό, με πολλές αγκαλιές πίσω από τα decks. Η διοργάνωση ok [στα μείον η μπύρα 5 ευρώ, κουτάκι..].
Οι απεσταλμένοι του UT στηρίζουν techno και ενtechno και αναμένουν συνέχεια, καθώς και ανάλογες προσπάθειες. Η πόλη τα χρειάζεται, τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου