Om & Lichens

Η παράδοση που θέλει ότι όνομα κατεβαίνει προς την Ελλάδα να περνάει μια βδομάδα πριν από την κεντρική Ευρώπη συνεχίζεται και φέτος. Οι Om ανήκουν σε εκείνα τα συγκροτήματα που, περισσότερο από τους προπάτορες sleep, και σε ένα βαθμό όπως οι tool αλλά και οι κλασσικές stoner μπάντες, δημιούργησαν έναν ήχο που αποτελεί μια χρυσή τομή έντασης και μελωδίας με το μπάσο σε πρώτη γραμμή, και κατάφεραν έτσι να διευρύνουν τη βάση των φάν τους προς αντίθετες κατευθύνσεις απολαμβάνοντας το respect τόσο των σκληροπυρηνικών όσο και των indie αγοριών και κοριτσιών με doom φλερταρίσματα. Αυτό δεν είναι ιδιαίτερα παράδοξο. Προσωπικά, παντα ένιωθα μια χαλάρωση και μια μητρική οικειότητα με ήχους απογυμνωμένους στα πρωτόλεια συστατικά: μπάσο και ντραμς. Πάνω απ' όλα βέβαια οι Om παίζουν καλή μουσική και η ποιότητα δεν χάνεται.

Έχοντας τους δει πριν χρόνια και σε πλαίσιο φεστιβάλ, ανυπομονούσα αρκετά γι αυτό το λάιβ. Χτες βράδυ έπαιξαν παρέα με τον lichens (φώτο), ο οποίος στο μισό σετ λαγοκοιμόταν προσποιούμενος ότι διαλογίζεται, στο άλλο μισό τραγουδούσε αμανέδες και χτυπούσε το ντέφι ή την κιθάρα με reverb. Κι όμως, κάτι τέτοιους τύπους, όπως οι μαύρες back up vocalists που λένε τα ου-ου-ου-ου.., γουστάρεις να τους βλέπεις ακόμα και αν μόνο μουρμουρίζουν. Η τελετουργία των Om ήταν το ιδανικό βάλσαμο σε αυτόν τον παγερό χειμώνα που διανύουμε. Κομμάτια σαν το at giza είναι μεγαλειώδη και λάιβ απογειώνονται. Όταν γυρνάς σπίτι και θέλεις να γίνεις και μπασίστας και ντράμερ συνειδητοποιείς ότι οι Om είναι από τις μεγάλες μπάντες των καιρών μας! Αθηναίες/Αθηναίοι (anybody there?), αυτό είναι από τα άχαστα!