8 χρονια bios

8 ετών λοιπόν το bios και αποφάσισε, προς τέρψιν του κοινού, να το γιορτάσει με ένα διήμερο φεστιβάλ και ένα διόλου ευκαταφρόνητο line-up. Ετοιμαστήκαμε που λέτε και πήγαμε στο χώρο ο οποίος άλλαξε αρκετά και εμφανισιακά αλλα και "ηχητικά". Καινούριο ηχοσύστημα για το οποίο όμως οι απόψεις διίστανται. Προσωπικά, τηρουμένων των αναλογιών με ΠΡΙΝ, έμεινα ικανοποιημένος ειδικά την δεύτερη μέρα.

.

Μπαίνω λοιπόν μέσα την πρώτη μέρα και περιμένοντας να ξεκινήσουν οι φλώροι moderat, τρώω μούτζα από τον φίλο Άγγελο γιατί έχασα το βλαστάρι της raster noton, byetone...Κρίμα πολύ κρίμα, γιατί όντως όπως πολύ εύστοχα σχολιάσαμε με τον φίλτατο, ο byetone στέλνει στο περίπτερο για καρέλια χρυσή κασσετίνα τους ήρωες του pitchfork και του ανούσιου glitch-IDM whatever των Sascha Ring και Gernot Bronsert, δηλαδή apparat και modeselektor αντίστοιχα.

Συγχαρητήρια λοιπόν μόνο και μόνο για αυτό τον τύπο.

Για να μην πολυλογώ περνάω κατευθείαν στο κεφάλαιο autechre.

Για κανά πεντάλεπτο κοιτούσα αποσβολωμένος τα αστέρια της έξυπνης χορευτικής μουσικής να παίζουν αυτοσχεδιάζοντας και να μας παίρνουν τα αυτιά. Πιστεύω δεν ήμουν ο μόνος που τουλάχιστον αρχικά δεν κατάφερα να λικνιθώ στους αυτοσχεδιασμούς του διδύμου. 'Οσο πέρναγε η ώρα όμως κατάφερνα να μπω στο κλίμα και όντως να γουστάρω. Απαθείς κι οι δύο σαν να τους ξίνησε το γάλα, απέδειξαν έστω κι έτσι ότι δικαίως θεωρούνται τα μεγαλυτερα αλάνια στο κουρμπέτι του ιι-ντι-εμ. Για αυτό ίσως και η warp τους φυλάει σαν κόρη οφθαλμού τόσα χρόνια. Με λίγα λόγια έμεινα ευχαριστημένος.

Στα παραλειπόμενα της βραδιάς, η ασφυκτική ατμόσφαιρα και οι τουλάχιστον 40 βαθμοί σε έκαναν να αισθάνεσαι ζώο επί σφαγή αλλά και το όμορφο ξύλο που έπεφτε στην είσοδο μπαρούτισε για λίγο την ατμόσφαιρα. Δεν ξέρω αν όντως οι διοργανωτές είχαν προβλέψει σχέδιο ασφαλείας σε κατάσταση κινδύνου. Ελπίζω πως ναι. Επειδή συμβαίνουν εν Ελλάδι αυτά. Εξ ού και το σχόλιο...

Δεύτερη μέρα.

Ελάχιστα λιγότερος κόσμος ή μάλλον λιγότεροι τζαμπατζήδες. Πολύ πιο ευχάριστη ατμόσφαιρα αν και παίρνει το αυτί μου ότι έπεσε κράξιμο στο φέησμπουκ για την προηγούμενη βραδιά λόγω ελλειπέστατου εξαερισμού και όχι μόνο. Κράξιμο για τον ήχο αλλά και τους χαραμοφάηδες hipsterάδες που λίγο ακόμα και θα κρέμονταν σαν τα τσαμπιά απο τα ταβάνια.

Πετυχαίνω τον onra με το κολλητάρι του buddy sativa. Παγαίνω δίπλα στη σκηνή και αράζω. Δυνατά μπητάτα soulful hip hop κομμάτια αλλά και πετυχημένα ρεμίξ σε επιτυχίες των 80ς. Προσωπικό αγαπημένο ένα τελευταίο edit που έκανε στο nite and day του Al be sure, το οποίο το κατεβάζετε από εδώ. Ο buddy sativa στα κήμπορντς έδινε και έπαιρνε. Όσο πέρναγε κι η ώρα, το σετ μου έμοιαζε ολοένα και περισσότερο σαν μια τελευταία κυκλοφορία της stones throw. Ταλεντάρα ο onra. Καλή προθέρμανση για τον sufi και τον killer.

Μεγάλο hype, μεγάλες προσδοκίες. Αναμενόμενο.

Ο gaslamp μίξαρε και ο sufi είχε τα μικροφωνάκια του και τόσταρε. Ο κόσμος του έδωσε και κατάλαβε. Χορός και χοροπηδηχτά. Η ανυπόφορη ζέστη δεν πείραξε κανέναν. Έπαιξαν όλο σχεδόν το sufi and a killer αλλά και κάποια καινούρια από τον επόμενο δίσκο που βγαίνει το δεκέμβρη σε παραγωγή του σούφι. Ψυχιαδέλεια, σαΐκεντέλικ που λένε. Ο αεικίνητος σόουμαν γκάσλαμπ κλασσικά χτυπιόταν σαν τρελός και ο έτερος γκόντζα μοίραζε t-shirt και ίδρωνε και ξείδρωνε. Έγινε και ένα περασματάκι με κάποιους καινούριους ήχους από τη σκηνή του L.A., αλλά και από τη γλασκόβη και το rustie. Ωραίο λάιβ. Ίσως και να αντεπεξήλθε στις ορέξεις του αδηφάγου κοινού. Έτσι μου φάνηκε δηλαδής...παρόλες τις μεγάλες προσδοκίες.

Μετά το πέρας του λαίβ των αμερικάνων οι δυνάμεις μου με εγκατέλειψαν και προτίμησα να την κάνω χάνοντας την καλύτερη χθεσινή εμφάνιση. Της όμορφης ikonika. Κρίμα γιατί οι λίγοι και καλοί που έμειναν να την ακούσουν κάνουν λόγο για αποκάλυψη...!

Κρίμα!

Αυτά τα όλιγα. Ααα, μην ξεχάσω και την τιμή των 30 ευρώπουλων, τα οποία για το διήμερο ήταν άκρως τίμια. Και του χρόνου με υγεία και λίγο καλύτερη οργάνωση.