Δεν ξέρω αν το Halcyon Digest είναι καλύτερο από το Μicrocastle (πιθανότατα όχι), δεν με ενδιαφέρει αν το Desire Lines κινείται στα ίδια πλαίσια με το Nothing Ever Happened (ένα από τα καλύτερα κομμάτια των 00s), το σίγουρο είναι όμως οτι ο μπάσταρδος ο Cox κατάφερε και έβγαλε ακόμα ένα σπουδαίο pop δίσκο. Είναι αλήθεια οτι την δική του σχέση ποιότητας-αριθμού κυκλοφοριών, είτε με τους Deerhunter, είτε με τους Atlas Sound, δύσκολα την συναντάς σήμερα στην δισκογραφία. Aλλά όπως λένε και οι φίλοι Laternative, αν ο κόσμος ήταν δίκαιος οι διάφοροι Killers του πλανήτη θα τον παρακαλούσαν να τους πάρει μαζί στην σκήνη ως support και ο Μπουμσόνκ δεν θα έπαιζε στον Παναθηναικό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου