Τρίτη 6 Απριλίου 2010

Κωνσταντινούπολη μέρα 5η












Ο Μπαλατάς (Μπαλάτ) είναι δίπλα στη γειτονιά του Φαναριού, και τα δύο γειτονιές χτισμένες πάνω στον Κεράτιο κόλπο.
Στο Φανάρι είχα ξαναπάει ένα πολύ ζεστό καλοκαίρι, και περπάτησα γύρω-γύρω, περνώντας και απο το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τη "Μεγάλη του Γένους Σχολή".
Σήμερα πήγα κατευθείαν στη Σιδερένα Βουλγάρικη Εκκλησία της οποίας τα κομμάτια στάλθηκαν απο τη Βιέννη και συναρμολογήθηκαν πάνω στην ακτή του Κεράτιου. Ένα είδος εκκλησίας Lego.
Με αυτόν τον τρόπο συναρμολογούσαν εκκλησίες και οι Βρετανοί αποικιοκράτες στην Αυστραλία αλλά και στις Ασιατικές αποικίες.
Ο Μπαλατάς εκτός απο χριστιανική γειτονιά ήταν και κέντρο των Ελληνόφωνων Εβραίων, και μάλιστα έχει και τη συναγωγή της Αχρίδας κρυμμένη σε ένα απο τα στενά.
Μού έκανε πάντα εντύπωση η φτώχεια του Φαναριού και του Μπαλατά, με πολλά απο τα κτίρια να είναι κατεστραμμένα, και κάποια άλλα, πρώην αρχοντικά αρχιτεκτονήματα, να έχουν παρακμάσει και να στεγάζουν φτωχές οικογένειες.
Θα είχε πολύ ενδιαφέρον να ψάξω το πώς μεταμορφώθηκαν αυτές σε παρακμιακές τοποθεσίες της Πόλης, πάντα με έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα.
Όταν επέστρεψα στο Ταξίμ, αισθάνθηκα πάλι άνετα, και πήγα να δω την έκθεση του Τσόκλη στο Σισμανόγλειο Μέγαρο. Ο Τσόκλης έχει βάλει μια εικονική φωτιά στο Μέγαρο-ένα σχόλιο για την ειδική σχέση των Ελλήνων της Πόλης και της Μικράς Ασίας με τη φωτιά και την καταστροφή. Εύστοχα έχει αναπαραγάγει και τη μυρωδιά της πυρκαγιάς, ενώ και η θερμοκρασία είναι ανεβασμένη. Μια παλιά φωτογραφία μέσα στην πυρκαγιά (η μόνη στην έκθεση) απεικονίζει μια οικογένεια Ελλήνων πριν το '55. Αυτή η φωτογραφία τα λέει όλα.
Στο ψάξιμο μου ανακάλυψα και μια "κρυμμένη" εκκλησία πάνω στην οδό Ιστικλάλ (Μεγάλη Οδός του Πέραν). Η εκκλησία της Παναγίας που διαφέρει (όπως και η Αγία Τριάδα στην Πλατεία Ταξίμ) απο τούς μεγάλους Ελληνικούς ναούς σε ρυθμό και εσωτερικό. Και αυτή είναι κρυμμένη σε έναν αυλόγυρο στον οποίο καταλήγει μία στοά. Στα κάγκελα μπροστά απο τον αυλόγυρο κάθονται φοιτητές που πίνουν καφέ και τσάι. Μια όμορφη κοπέλα διάβαζε σε έναν τύπο το φλυτζανάκι του καφέ.
Μετά απο αυτά ήρθε η σειρά του φεστιβάλ κινηματογράφου.